Na patronów serwisu czekają wyjątkowe materiały: ✓ Zbiór nut wszystkich utworów w formacie pdf ✓ Zbiór nagrań wszystkich utworów w formacie mp3 ✓ Dostęp do autorskiego kursu online na temat zasad muzyki ✓ Dostęp do autorskiego kursu online na temat kontrapunktu ✓ Możliwość konsultacji na tematy związane z kursami Aby zostać patronem serwisu wejdź na Witaj Matko uwielbiona, Żalem serdecznym zraniona Gdyć Symoen sprawiedliwy Przepowiedział miecz straszliwy Ref. O Maryja, o Maryja Jak wielka Twa boleść była Miecz ten wbił Ci się do Serca Gdy ów okrutny morderca Zabić chciał Synaczka Twego Lecz Bóg nie dopuścił tego. Do Egiptu uchodzenie Sprawiło Ci zasmucenie Bo wśród pustyń, gór lasów, Nie miałaś żadnych wywczasów Wielka znowu żałość była Gdyś Syna swego straciła W Jerozolimskim kościele Wylałaś tam łez tak wiele I. Jeszcześ większą boleść miała Gdyś ze Synem się żegnała Kiedy szedł na mękę srogą I miał przelać krew swą drogą Poszedł najpierw do Ogrójca Modlić się do swego Ojca: Ojcze cierpię ponad siły Chociaż jestem Syn Twój miły Choć Nim targa straszna trwoga Zgadza się na wolę Boga Przyjmuje straszne cierpienie Za świata tego zbawienie Jakżeś w boleściach omdlała Wtenczas, gdyś się dowiedziała Że już Syn Twój jest pojmany Od Judasza zaprzedany Jak złoczyńcę związanego Już prowadzą do sędziego Przed Annaszem Go stawiają I o zbrodnie obwiniają Od bezbożnego Annasza Prowadzą Go do Kajfasza Fałszywe świadki zwołali Różne winy zarzucali Przed Piłatem Go stawili I na nowo oskarżyli Iże wszystek lud buntuje Czynsz wypłacać zakazuje Piłat w Nim nie znalazł winy Ani też śmierci przyczyny Do Heroda okrutnego Odsyła Pana naszego Tam się z Niego naśmiewali W białą szatę go odziali Do Piłata z Nim wracają Aby Go skazał – wołają II. Piłat nie chce czynić tego Na śmierć skazać Niewinnego Ale kazał Go biczować By katów ukontentować U pręgierza kamiennego Biczują Pana naszego Kaci się wciąż wymieniają I Panu razy zadają Bijąc wciąż niemiłosiernie Ranią Pana tak niezmiernie Całe Ciało poszarpali I ran tysiące zadali Jezus prawie jak bez duszy Od nadmiaru tych katuszy Pada na ziemię zemdlony I krwią własną swą zbroczony III. Jeszcze w swej zapalczywości Mało katom tych boleści Z ciernia koronę splatają Na głowę Panu wkładają Głowa cierniem opleciona I twarz najświętsza zbroczona Krwią co spływa tak obficie Za świata całego życie W rękę trzcinę Mu włożyli I Władcę świata zelżyli Bluźnierstwami obrzucali Szyderczo Mu się kłaniali Jeszcze mało znęcań mają Ukrzyżuj Go! – tak wołają Na krzyż daj nam Męża tego Nie chcemy Go mieć żywego! Piłat chce im Barabasza Skazać na śmierć za Jezusa Lecz oni tego nie dbają Śmierci Jezusa żądają IV. Już nie widząc sobie rady I bojąc się jakiejś zdrady Skazał Piłat Niewinnego Jezusa na śmierć miłego Zaraz kaci Go porwali I krzyż co przygotowali Na ramiona mu włożyli I na Golgotę pędzili Jezus pod ciężarem krzyża Do samej ziemi się zniża Upada pod nim i mdleje Krew święta zewsząd się leje Cyreneusz przymuszony Pomaga nieść krzyż krwią zbroczony Ledwo trochę Mu ulżyli Znów na Pana krzyż włożyli Szarpią Go i popychają Bo kamienne serca mają Kaci w swej zapalczywości Nie znają żadnej litości Nawet z świętą Weroniką Co otarła Pana chustą Długo się nie zatrzymali Wnet od Pana ją wygnali Jakżeś wielką boleść miała Matko, gdyś Syna widziała Jak On krzyżem obarczony I cały krwią swą zbroczony V. Gdy do Golgoty dotarli To zaraz Go z szat odarli Przez to cierpień dołożyli Na wstyd Pana wystawili Na krzyżu Go rozciągnęli W ręce, nogi gwoździe wbili Nowe krwi płyną strumienie Za ludzkości odkupienie Z krzyżem do góry dźwigają Rany się tak rozdzierają Iż się krew potokiem leje Maryja wszystka truchleje Kaci z Pana urągają O suknie losy miotają A On modli się: o Panie Odpuść im to urąganie Maryja pod krzyżem stała Z płaczem na Syna patrzała On Ją za Matkę Janowi Oddaje swemu uczniowi A gdy się już wykonało Wszystko co się stać miało Oddał Jezus Ducha swego W ręce Ojca Niebieskiego Józef z Nikodemem śmiało Proszą Piłata o Ciało Które gdy z krzyża spuścili, Na łonie Matki złożyli Ach, największą boleść miała Maryja, gdy piastowała Ciało Synaczka swojego Niewinnie umęczonego Przyjaciele Ciało wzięli W prześcieradło owinęli Balsamem je namaścili W nowym grobie umieścili Wszyscy nad grobem płakali Bo Jezusa miłowali Nie wiedzieli, że w dzień trzeci Światłość świata znów zaświeci Przez Twe smutki i żałości O Matko pełna miłości! Proś za nami Syna swego Zjednaj nam łaskę u Niego Podobało Ci się? Poleć znajomym - będą Ci wdzięczni Post Views: 1 000